ในต่างประเทศในยุคหนึ่งนิยมการทำ wardriving กันมาก wardriving เป็นกิจกรรมของนักเจาะระบบ (hacker) ที่นิยมงัดแงะ แคะรหัสผ่านที่มีการเข้ารหัสไว้เฉพาะกลุ่มคนที่มีสิทธิเข้าใช้งาน หรืออาจจะโชคดีหน่อยที่พบสัญญาณ Wi-Fi ที่พบไม่มีการเข้ารหัสเสียเลยก็สบายแฮ แต่หากพบว่าประเภท แสบเจอแสบล่ะยุ่งเหมือนกัน ประเภทที่ว่า เปิดให้ Wi-Fi ใช้ฟรี แต่ขอดักข้อมูลเสียสักหน่อย เจอประเภทนี้เราจะรู้ตัวได้อย่างไรกัน ? เป็นคำถามที่หลายๆ คนก็อย่างจะรู้และเตรียมรับพร้อมเพื่อรับมือกับมันอยู่ไม่น้อย
ก่อนที่จะหาวิธีป้องกัน ผมจึงเตรียมพร้อมด้วยการท่องเทียว + ซอฟต์แวร์ที่ประยุกต์พัฒนาขึ้นเอาเอง เพื่อเก็บสถิติและเก็บข้อมูล
ผมจึงตั้งเป็น Project เล็กๆ ที่ถือได้ว่าเป็นงานอดิเรกส่วนตัวผมก็ได้ ชื่อ “Wi-Ride” ย่อมาจาจ Wi-Fi Ride ขี่วายไฟร์ ด้วยเครื่องมือระบุตัวตน SRAN เพราะเรามาดี ไม่ได้มา hack เราจึงไม่ขอใช่คำว่า “wardriving” เพราะเรามีหลักการ ที่เราทำขึ้นก็เพื่อตรวจสอบความเสี่ยงของผู้ให้บริการอินเทอร์เน็ตไร้สาย (Wi-Fi) ตามจุดต่างๆ สิ่งที่บันทึกลงในระบบซึ่งแสดงผลใน www.sran.net/internet นั้นคือสถิติของจำนวน Access point ตามรายชื่อผู้ให้บริการอินเทอร์เน็ต และย่านที่มีความเสี่ยง ซึ่งความเสี่ยงที่ผมได้จัดประเภทขึ้นนั้นมี 3 ระดับคือ
– Access point (Hotspot) ที่ไม่มีความเสี่ยง (ปกติ)
– Access point (Hostspot) ที่มีความเสี่ยง ที่ไม่ได้รหัสในการเข้าใช้บริการ
– Access point (Hostspot) ที่มีความเสี่ยงสูง เป็น Access point ปลอมใช้เพื่อดักข้อมูล หรือที่เรียกว่า Rogue access point
เมื่อระบุความเสี่ยงตามเกณฑ์ที่กำหนดไว้แล้ว ซอฟต์แวร์ที่เราเขียนขึ้นไว้พร้อมแล้ว เราก็เริ่มออกเดินทางได้
โปรแกรมค้นหา wi-fi hotspot ที่เราถนัด ส่วนตัวผมใช้ Wifi-where บน iphone บางก็ใช้ kismet ที่ modify โดย wigle บน tablet android (Galaxy tab)
ส่ิงที่กระทำต่อไปคือเปิดเว็บไซต์ http://checkspeed.me เพื่อทดสอบความเร็วเน็ต หากพบ Free Wifi หรือที่ไหนใจบุญเปิดให้คนนอกใช้เน็ตฟรี (Free Internet) ต้องเรียนว่าโปรแจค checkspeed.me นั้นเราทำขึ้นเพื่อสนองความต้องการของเราเอง .. ทำกันเองโดยใช้เทคนิคใหม่ที่ได้มาคือ geolocation ผ่าน HTML5 ซึ่งทำให้เราระบุตำแหน่ง / พิกัด ที่เราอยู่ได้โดยไม่ต้องผ่าน GPS และ Cell site แต่ถึงอย่างไรเทคนิคนี้ต้องผ่านอินเทอร์เน็ต ..
เส้นทางจริงที่ผมได้สำรวจขึ้นเนื่องจากต้องเดินทางเส้นทางนี้บ่อยกว่าทุกเส้น นั้นคือ ถนนมิตรภาพ ทางไปภาคอีสานบ้านของเฮา นั้นเอง การเดินทางของผม ก็ได้เริ่มต้นขึ้นจากถนนเส้นนี้เอง ผลลัพธ์ที่ปรากฏขึ้นเป็นภาพของการส่งข้อมูลไปยังระบบ SRAN Wi-Ride ประมวลผลผ่านระบบอินเทอร์เน็ตไร้สาย และเครื่องมือสำรวจของเราก็คืออุปกรณ์มือถือและ Tablet ที่ไปไหนก็ไปด้วย (เหมือนคนเป็นโรคติดเน็ต)
ภาพจาก www.sran.net/internet
จุดที่ได้ถูกพอตลงในแผนที่ทางภูมิศาสตร์ เกิดจากการสุ่มสำรวจและขับรถผ่านจะพบว่าเส้นทางในกรุงเทพฯมีการเปิดให้บริการ Internet Wireless (Wi-Fi) จำนวนมาก แต่ส่วนใหญ่จะไม่มีฟรี และโดยมากมาจากผู้ให้บริการอินเทอร์เน็ต ในขณะที่ผมเขียน blog อยู่นี้ข้อมูลที่เราสำรวจมานั้นพบว่า
True Internet มีจำนวน Access Point ที่ให้บริการอินเทอร์เน็ต จำนวน 1525 จุด ซึ่งถือว่าเป็นอันดับ 1 (การสำรวจนี้เกิดขึ้นจากการขับรถและจากแหล่งข้อมูลอื่นเช่น wigle , wefi และ gwifi เป็นต้น มิได้เป็นข้อมูลทั้งหมดที่ผู้ให้บริการอินเทอร์เน็ตในประเทศไทยเป็นผู้ให้บริการแก่สมาชิกแต่อย่างใด)
รองลงมาเป็น 3BB Broadband Internet ที่กำลังมาแรง จำนวน Access Point ที่ค้นพบจากการเดินทางนั้นถึง 692 จุด
รายละเอียดสถิติตัวเลขต่างๆ สามารถดูที่ http://www.sran.net/internet
เท่าที่สำรวจมาพบว่ามีโอกาสไม่น้อยเลยที่อาจจะมีการหลอกลวงโดยตั้งค่า SSID ให้ตรงกับผู้ให้บริการเพื่อหลอกเหยื่อมาติดกับดัก หรือที่เรียกภาษาทางเทคนิคว่า “Rogue Access point” ที่กล่าวในขั้นต้น ซึ่งเทคนิคดังกล่าวนี้จะทำให้เกิดผู้เสียหายขึ้นจำนวนมากในอนาคต ซึ่งหากเรามีระบบแจ้งเตือนและเก็บประวัติข้อมูลเหล่านี้ไว้เสียหน่อยก็น่าจะทำให้สังคมออนไลน์ของเรามีความปลอดภัยมากขึ้น
ยิ่งไปกว่านั้นที่ต้องขอเตือนภัยในอนาคตสำหรับประเทศไทย โดยเฉพาะ นโยบายของรัฐบาลชุดใหม่นี้ มีเรื่อง Free Internet Wi-Fi ทั่วประเทศแล้ว จะพบว่าโอกาสที่จะมีการใช้อินเทอร์เน็ตในการสร้างอาชญากรรมคอมพิวเตอร์มากขึ้น โดยเฉพาะการที่ไม่ได้วางแผนเรื่องการระบุตัวตนผู้ใช้งานอินเทอร์เน็ต และการเก็บบันทึกข้อมูลจราจร (Log) ขึ้น
ดังนั้นผู้ใช้งานแบบตรงไปตรงมา หรือผู้ใช้ทั่วไปที่ไม่คิดจะคดโกงและทำร้ายทำลายใครในโลกอินเทอร์เน็ตเขาจะป้องกันภัยเหล่านี้ได้อย่างไร ส่วนหนึ่งที่เราเห็นคุณค่าแล้วก็คือการหยิบสถิติที่เราค้นพบขึ้นนี้มานำเสนอให้กับสังคมรับรู้ และจะเป็นกระบอกเสียงหนึ่งผ่านเว็บไซต์ www.sran.net ที่ช่วยเป็นหูเป็นตาสำหรับเครื่องไม้เครื่องมือที่จะใช้เป็นเครื่องมือก่อให้เกิดอาชญากรรมคอมพิวเตอร์ได้อีกทาง
นนทวรรธนะ สาระมาน
Nontawattana Saraman