คนเดินดิน

เคยบ้างไหมครับ ที่เสียงเพลงทำให้เรานึกถึงความหลัง เมื่อดนตรีเริ่มบรรเลง เรามักจะย้อนเวลา กับสถานที่ หรือเหตุการณ์นั้นได้ ด้วยศาสตร์หลายแขนงวิชาได้บอกเราไปต่างๆ เพื่ออธิบายปรากฏการณ์นี้
ข้อสรุปคงไม่มีอะไร เพราะว่าเรา เป็นเพียงคนเดินดิน

ยามบ่ายวันหนึ่งที่ฟ้ามืดและสลัว เหมือนกับว่าพายุจะเข้า ผมได้หยิบเทปเพลง และบรรจุลงเครื่องเล่นเทป ที่ซึ่งกลายเป็นของหายากเสียแล้วสำหรับยุคโลกแบน เครื่องเล่นเทปเพลงดูสกปรกและเก่า ฝุ่นจับหนา แลดูถึงความเสื่อมถอย ตามอายุขัย ภายนอกหน้าต่างบ้าน ได้ยินเสียงฟ้าร้อง เมื่อส่องสายตา แลเห็นแสงเงาพาดผ่านหน้าต่าง นิ้วผมได้กดปุ่ม Play เครื่องเล่นเทปที่สภาพเก่า ได้เริ่มทำงาน เสียงเม้าออร์แกน และกีตาร์โปร่งได้บรรเลงขึ้น จากลำโพงข้างเดียว หลังจากที่ภายนอกบ้าน สายฝนก็เริ่มลงเม็ด ปอยๆ ลมเย็นช่ำ สบาย เสียงร้องตามเนื้อเพลงก็ปรากฎ
“คนเดินดิน ดำรงชีวิตธรรมดา เวลาหน้าที่ ออกทำมาหากิน ทำเป็นนิจศิล ชินกับความเหนื่อยล้า …”
เมื่อเพลงบรรเลงจบ ผมเอื้อมนิ้วมือปัดฝุ่นที่ติดบนฝาเทปและแลดูชื่อศิลปิน จำได้ว่าได้ซื้อเทปชุดนี้สมัยเรียนชั้นมัธยมปลาย และเมื่อได้ฟังเพลงนี้แล้ว นึกถึงภาพอดีตขึ้นมาทันที เป็นเพลงที่เตือนสติได้ดี
และทำให้ตะหนักรู้ว่า “เราแค่คนเดินดิน”

เพลงคนเดินดิน อารักษ์ อาภากาศ
ภาพจาก Nikonianthailand ชีวิต กับ เรือ ที่เป็นนิจศิล

หากศิล คือ ความปกติ
และความปกติของชีวิต ทำให้เกิดความสุข
ทำเป็นนิจศิล คือ ดำรงชีวิตธรรมดาอย่างปกติ
ความสุขของเรา คือ ความปกติที่ดำรงชีวิตอย่างธรรมดา

นนทวรรธนะ สาระมาน
Nontawattana Saraman
21/09/51

Link : สิ่งธรรมดา คือ สิ่งวิเศษ (http://nontawattalk.blogspot.com/2008/04/blog-post.html)