Digital Holes : ตอน Hacker Here ที่นี้มีแฮกเกอร์ ตอนที่ 3
เสียงเพลง eye in the sky ของAlan Parsons Project 1982 ดังขึ้น
…[เสียง Chorus]
I am the eye in the sky
Looking at you
I can read your mind
I am the maker of rules
Dealing with fools
I can cheat you blind
And I don’t need to see any more
To know that
I can read your mind, I can read your mind …
เสียงเพลงในร้านซาโมกูระ วันเสาร์ที่ 18 เมษายน 58
ราเชน (หรือที่รู้จักกันชื่อเล่นว่า หนุ่ม เป็นโปรแกรมเมอร์ที่ดูเว็บไซต์ของโรงพยาบาลสยามเฮ้ลธ์ฮอสพิทอล) กำลังเทโซดาใส่แก้ว ผสมเหล้าบางๆ นั่งที่ระเบียงด้านนอกของร้าน เสียงเพลงลอยตามลมมาได้ยินชัดเจน
“ฉันชอบเพลงนี้นะ ตาที่มองมาจากฟากฟ้า ผู้กำหนดทิศทางชีวิตของผู้คน”
“โดยเฉพาะยุคนี้มันทำได้หากเรามีจำนวนกองทัพ botnet เพียงพอ เราจะมีอิทธิพลเหนือใคร”
…. ราเชนนั่งฟัง
“เอาล่ะเพื่อน นั้นมันความฝัน ของฉัน ส่วนความเป็นจริง เราจะจัดงานมิตติ้งกันหน่อย โดยจะถือโอกาสนี้ เพื่อให้นายราเชน และเพื่อเป็นการรำลึกถึงวันที่เราใช้ชีวีตในรั้วมหาวิทยาลัยด้วยกัน คืนวันเสาร์ที่ 2 พฤษภาคมนี้ ยังจำได้เลยช่วงเวลานั้นเรากำลังดีใจที่สอบเอ็นทรานติด มันเป็นช่วงเวลาที่มีความสุข ชีวิตนักศึกษาใหม่” บิ๊กกล่าว
“ถึงนายจะอยู่ที่นี้แค่ปีเดียว แต่นายก็ช่วยฉันให้รอดจากการถูกรีไทด์ ฉันยังจำได้เพื่อน” บิ๊กกล่าวต่อ
ท่ามกลางบรรยากาศเพลงร็อคยุค 80 เปิด ราเชน นั่งจิ๊บสุรา กับบิ๊ก
บิ๊กนายเป็นหัวเรื่องใหญ่จัดงานไป แล้วพยายามดึงรินมาในงานให้ได้
หนุ่ม ราเชน กระดกแก้ว แล้วพูดว่า “ถึงเราจะเคยเรียนที่ ม เกษตร แค่ปีเดียว แล้วเรียนต่อที่ต่างประเทศ (ไปที่ มหาวิทยาลัย MIT สหรัฐอเมริกา) แต่เรายังจำรินได้ และคิดถึงเธอเสมอ
ยิ่งได้มาทำงานที่เดียวกันด้วยนั้น อย่าพูดเลย อยากใกล้ชิดเธอมากขึ้นจัง”
“แล้วเธอจำแกได้ป่ะ หนุ่ม” บิ๊กถาม
น่าจะคุ้นๆนะ ไม่รู้สิ ไม่เคยถาม และไม่เคยบอกด้วย ตอนนั้นแค่เด็กปี 1 ไม่ประสาอะไรนักหลอก ” หนุ่ม พร้อมถือแก้วยกซดต่อ
บิ๊กเป็นเจ้าของร้านซาโมกูระ ทั้งที่จบวิศวะคอมพิวเตอร์มา แต่กับมาเปิดร้านอาหาร บิ๊กไม่ใช่เด็กเรียนเก่ง แต่เขาคลั่งไคล้การแฮก โดยรับงานประเภทเจาะระบบมากว่า 3 ปีแล้ว
ฝีมือของเขาอยู่ในระดับโลก ล่าสุดเข้าร่วมกลุ่มแฮกเกอร์ต่างประเทศไปเป็นนักรบไซเบอร์รับจ้าง
โดยร่วมงานในการเจาะระบบให้กับรัฐบาลประเทศยูเคนมาแล้วในนามกลุ่มแฮกเกอร์ชื่อ “Dark Pilot”
เขาไม่ค่อยอยู่เมืองไทย แต่ก็เปิดร้านนี้ขึ้นโดยร่วมหุ้นกับเพื่อนๆ ไฮโซ
เนื่องจากคุณพ่อเป็นเจ้าของธุรกิจด้านอสังหาริทรัพย์ตระกูลดัง เขามีกลุ่มเพื่อนที่คบหาอยู่เป็นระดับเศรษฐีในประเทศไทย ส่วนร้านอาหารซาโมกูระ นี้เป็นเพียงร้านที่เป็นแหล่งพูดคุยกับเพื่อนๆในวงการแฮกเกอร์ (รับแฮกแบบใต้ดินที่แลกเปลี่ยนข้อมูล) และร้านนี้ไม่รับคนทั่วไปเข้าร้าน แต่ต้องได้รับบัตรเชิญ หรือเป็นแขกที่เจ้าของร้านเชิญเท่านั้น
“ตอนนี้รัสเซีย และ จีน กำลังจับมือกันทางไซเบอร์อยู่ ต่อรองกับไอ้กัน ที่ผูกขาดอย่างแนบเนียนมานานแล้ว ไอ้กันนั้นมีอาวุธสำคัญคือ NSA ที่ต่อท่อ backdoor ไปทั้งอุปกรณ์สื่อสารและ Social network ทำให้รู้ความเคลื่อนไหวต่างๆ ทั่วโลกและสามารถรู้ถึงข้อมูลชีวิตคนๆหนึ่งได้ภายในพริบตา” บิ๊กกล่าว
“ท่องอินเทอร์เน็ตในยุคนี้ พบแต่ บอทเน็ต (Botnet) และสปาย (spy) มีให้เพียบ User หน้าใหม่กว่า 100 ล้านคน ทั่วโลกพร้อมให้เรายึดครอง
“แต่เชื่อมไหมเพื่อน พอไล่เส้นทางดีๆแล้ว มีไม่กี่แก๊ง ทุกแก๊งถูกควบคุมโดยประเทศมหาอำนาจคุมอยู่ หนึ่งในนั้นคือเรา Dark Pilot แต่เรามันยังอิสระ เราเหมือนพวกโจรสลัดอยู่ ” บิ๊กพูด เหอๆๆ เสียงหัวเราะ พร้อมดื่มไปหนึ่งจอก
“โดยเฉพาะประเทศไทย หลายแก๊งชอบนักแล อินเทอร์เน็ตเร็ว Server ที่ออนไลน์ 24×7 จำนวนมาก User กว่า 24 ล้านคนที่ออนไลน์เป็นประโยชน์กับกองทัพนิรนามมากในการโจมตีชนิดทะลวงเป้า DDoS/DoS ซึ่งเป็นเป้าหมายที่ต้องการ”
“วันก่อนมี Notice มาในกลุ่มพวกเราสื่อสารกันผ่าน Deepweb ไร้ร่องรอย ไร้ตัวตนในการตรวจจับ มีข้อมูลที่น่าสนใจคือ มีบุคคลที่ถูกหมายหัวอยู่ในโรงพยาบาลที่นายทำงานอยู่”
บิ๊กกล่าว
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
เสริม
Botnet คือ เครื่องคอมพิวเตอร์ไม่ว่าเป็น เครื่องแม่ข่าย พีซีตั้งโต๊ะ โน็ตบุ๊ค หรือกระทั่งมือถือ ที่มีการติดเชื้อ (เครื่องที่ติดเชื้อ malware และถูกใช้เป็นเครื่องมือเรียกว่า zombie) มีการติดเชื้อมากกว่า 1 เครื่องขึ้นไปแล้วถูกใช้เป็นเครื่องมือ เรียกกลุ่มเครื่องเหล่านี้ว่า Botnet
Backdoor คือ ช่องทางการเข้าถึงข้อมูลโดยที่ผู้ใช้งานไม่รู้ตัว จะปรากฎในรูปซอฟต์แวร์ หรือมาพร้อมกับอุปกรณ์สื่อสาร หรือจะผ่าน Protocol ที่กำหนดขึ้นเอง
DDoS/DoS คือการโจมตีชนิดหนึ่งที่ พร้อมส่งข้อมูลปริมาณมากมาพร้อมๆกันจากหลายจุดไปยังเป้าหมายที่เดียว หรือ จะมีเป้าหมายหลายที่ก็ได้ เป็นการยิงเพื่อให้เป้าหมายนั้นไม่สามารถใช้งานได้อย่างปกติ เรียกว่า DDoS (Distribute Denial of Services) หากใช้เพียงลำพังจุดเดียวเป้าหมายจะมีเพียงที่เดียวหรือเป้าหมายมีหลายที่เรียกว่า Denial of Services
Deepweb คือเว็บไซต์กลุ่มใต้ดินที่ต้องการซ่อนตัวเพื่อไม่ให้มีใครเข้าถึงได้โดยง่าย ต้องใช้โปรแกรม tor (The Onion Router) เนื่องจากการ query domain name จะแต่ต่างกับการติดต่อสื่อสารทั่วไปชื่อโดเมนเป็นชื่อที่เข้ารหัสและนามสกุล .onion เป็นพื้นที่ Anonymous อย่างแท้จริงเพราะไม่ปรากฎบนอินเทอร์เน็ตทั่วไปที่เราใช้งานอยู่ ส่วนใหญ่เป็นของผิดกฎหมายเช่นพวกค้าของเถื่อนและพวกที่แลกเปลี่ยนฐานข้อมูลบุคคลและบัตรเครดิต ที่เรียกว่า Market place เส้นทางสายไหม (Silk Road) รวมสินค้าเถื่อนที่หาไม่ได้บนอินเทอร์เน็ต รวมถึงเป็นศูนย์รวมการบัญชาการ botnet ของเหล่าบรรดาแฮกเกอร์ ปัจจุบันทาง Deepweb เป็นที่จับตามองของ FBI และหน่วยสืบราชการลับหลายประเทศ
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
เป็นที่ต้องการตัวของแก๊ง RedFox ที่จะจ้างเราเป็นเงินสูงถึง 8 หลัก หากปลิดชีวิตคนนี้ได้ เพราะเขาเป็นผู้ก่อการร้าย ได้ข่าวว่ามีการหักหลังกัน หนีมากลบดานที่เมืองไทยมาสักพักแล้ว ทั้งแก๊ง Redfox นักค้าอาวุธ รายใหญ่ของโลก รวมถึงรัฐบาลอเมริกาก็ต้องการตัว
แต่ไอ้กันฯ นั้นมันแค่ต้องการตัวเป็นๆ กลับประเทศมัน ส่วนแก๊งที่จะจ้าง Dark Pilot นี้ต้องการให้ตายในเมืองไทย เรื่องจะเงียบ เพราะเมืองไทยปิดปากได้ง่ายถ้ามีอะไรหลุนทับขา
“ข้อมูลแค่นี้ถึงชีวิตได้หรือไง” ราเชนถาม
“คนในกลุ่ม Dark Pilot เคยทำมาแล้วในอิหร่าน” บิ๊กตอบ
“แล้วคนไข้คนนั้นชื่ออะไร” ราเชนถาม
บิ๊กส่ายหัว
“จะบอกก็ต่อเมื่อนายรับที่จะมาร่วมงานนี้กับเรา จากนั้นต้องทำสัญญากับเรา ถ้างานสำเร็จนายรับไป 8 ล้านบาท งานนี้มันต้องอาศัยคนในแบบนาย”
บิ๊กกำลง Social Engineering
“เงินมันเยอะนะเพื่อนสำหรับฉันตั้งตัวได้เลย …นี้คุยเรื่องนี้ลืมเรื่องงานมิตติ้งที่จะชวนรินมาเลยหรือเปล่า ? ” ราเชนถาม พร้อมกระดกแก้ว เป็นแก้วที่ 5
“นายมันรวยอยู่แล้ว เงินพวกนี้หามาได้ นายไปทำอะไร” ราเชน ถามแล้วดื่มอีก
“อันที่จริง เงินไม่สำคัญเลย เพื่อนเอ่ย ” บิ๊กกล่าวต่อ
เราต้องการให้กลุ่ม Dark pilot ยกระดับให้เป็นเบอร์หนึ่งในกลุ่มแฮกเกอร์ระดับโลก เรามีกัน 5 คนทุกคนก็มีภาระหน้าที่
“และอีกอย่าง เราเป็นพวกแฮกซาดิส กันทั้งทีม มาเป็นพวกเราไหมล่ะ” บิ๊กถาม
“Hacksadism”
ราเชน นั่งนิ่ง … มือจับแก้ว แล้วส่องสายตา ออกไปด้านนอกร้าน
เสียงเพลงบรรเลง saxophone ดังขึ้นในร้านซาโมกูระ … เพลง โธ่ ผู้หญิง .. ธเนศ วรากุลนุเคราะห์ ชุดแดนศิวิไลซ์ 2528
….รักของหญิง อยากรู้จริง เป็นอย่างไร บอกว่ารัก รักแค่ไหน ไม่เข้าใจ หรือเกรงทำ
โธ่ เธอ เธอ เธอ จ๋า ทุกวาจา น่าจะจำ จะบอกให้บอกรัก รักสักกี่คำ ถึงจะจำและซึ้งใจ….
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
“s1n3ad” ณ ห้องปฏิบัติการคอมพิวเตอร์โรงพยาบาลสยามเฮ้ลธ์ฮอสพิทอล
“มันเป็นภาษาจาร์กอน แฮกเกอร์ชอบใช้” ธีรานนท์กล่าวเบาๆ
“อ๊อด อย่าพิมพ์อะไรมากกว่านี้ หลักฐานเสียหมดแล้ว พี่ขอดูหน้าเครื่องหน่อย” จากนั้นธีรานนท์ เดินไปที่ห้อง IDC
ห้อง IDC ที่นี้ก็เหมือนกับทุกๆที่ คือมีประตูกระจกแล้วมีระบบ fingerprint เพื่อยืนยันตัวตนในการเข้าห้อง มีกล้องวงจรปิดด้านหน้าประตู และภายในห้องเฉพาะห้องนี้มีทั้งหมด
3 ตัว
“User ซินแบด นี้มีใครเป็นคนสร้างหรือเป็นเจ้าของไหมครับ” ธีรานนท์ ถามวิชัย องอาจ และอนันต์
ทุกคนส่ายหัว พร้อมออกอาการ งงงวย
“ผมคิดว่าโรงพยาบาลคุณโดนแฮกอย่างแน่นอนแล้ว” ธีรานนท์ กล่าว
แล้วคุณองอาจ คุณคิดว่าจะแจ้งตำรวจไซเบอร์ (TCSD) เพื่อดำเนินคดีไหม ? อ๊อดถาม
องอาจตอบ ผมคงไม่แจ้งเพราะ หากเป็นข่าวขึ้นมา จะทำให้ความน่าเชื่อถือของโรงพยาบาลเราลดลงได้
TCSD : Technology Crime Suppression Division กองบังคับการปราบปราบการกระทำความผิดเกี่ยวกับอาชญากรรมทางเทคโนโลยี ภายใต้สำนักงานตำรวจแห่งชาติ หรือชื่อย่อภาษาไทย บก. ปอท.
“เรามีทางออกสวยๆ สำหรับเรื่องนี้ไหม?” องอาจขอคำแนะนำ
ยังไม่มีใครตอบ
“ทันใดนั้น อุปกรณ์ Cloning Hard disk ขึ้น 100% ในการ copy image”
อ๊อดเดินเข้าไป setting ต่อ
ส่วนธีรานนท์ ดูที่หน้าจอ โดยที่มือของเขาไม่ได้สัมผัสแป้นคีย์บอร์ด ได้เพ่งมอง command cat /etc/passwd แล้วขึ้นรายชื่อ
nobody:x:65534:65534:nobody:/nonexistent:/usr/sbin/nologin
libuuid:x:100:101::/var/lib/libuuid:
syslog:x:101:104::/home/syslog:/bin/false
messagebus:x:102:105::/var/run/dbus:/bin/false
sshd:x:103:65534::/var/run/sshd:/usr/sbin/nologin
s1n3ad:x:1001:1001:s1n3ad team,101,,:/home/s1n3ad:/bin/bash
mysql:x:105:113:MySQL Server,,,:/nonexistent:/bin/false
dnsmasq:x:106:65534:dnsmasq,,,:/var/lib/misc:/bin/false
bind:x:107:114::/var/cache/bind:/bin/false
ทางออกที่ดีที่สุด คือ ให้เว็บไซต์กลับมาดูได้ครับ
อ๊อด ดูเรื่อง services ไหนรันอยู่บ้างที แล้วถ่ายรูปไว้ก่อน
ธีรานนท์พูดกับอ๊อด และคุณอนันต์
“file index ของเว็บอยู่ path ไหน”
อนันต์ ตอบ /var/www/html เราใช้ Apache เป็น Web Server ครับ “มี Mysql ในเครื่องด้วยเหรอครับ” ธีรานนท์ ถามต่อ
“ใช่ครับ” อนันต์ตอบ
อ๊อด ถ่ายภาพ services ที่รัน
แล้วเข้าไปใน path webserver ที่อนันต์บอก “พี่นนท์ ถ้าพี่จะเก็บหลักฐานตอนนี้เยิ้นหมดแล้ว ลายนิ้วมืออ๊อดเต็มไปหมด” อ๊อดลำพึง
“ปักหมุด command ที่เริ่มของเราไว้ก่อน และเป็นที่ทราบกันมากกว่า 2 คนแล้วว่า ส่วนที่เพิ่มขึ้นมาจากเรา ไม่ใช่อดีตของเก่า” เมื่อทุกคนที่รับรู้ อีอดบรรเลงคีย์บอร์ดต่อ
ไปที่ path web server แล้วพบว่ามี file ดังนี้
drwxrwxr-x 8 siamh siamh 4096 May 6 14:45 .
drwxrwxr-x 7 siamh siamh 4096 May 7 13:59 ..
-rw-rw-r– 1 siamh siamh 594 Mar 27 14:26 cert.der
drwxrwxr-x 2 siamh siamh 4096 Apr 30 11:45 css
-rw-rw-r– 1 siamh siamh 0 Jan 9 17:28 favicon.ico
-rw-rw-r– 1 siamh siamh 356 Jan 9 17:28 .htaccess
drwxr-xr-x 2 root root 4096 May 6 14:47 htpasswd
drwxrwxr-x 3 siamh siamh 4096 Jan 9 17:28 img
-rw-rw-r– 1 siamh siamh 1586 Apr 9 17:28 index.php
drwxrwxr-x 2 siamh siamh 4096 May 4 13:49 js
drwxrwxr-x 11 siamh siamh 4096 Mar 27 14:27 packages
drwxr-xr-x 3 root root 4096 May 6 15:39 index.html
“หน้าเพจหน้าแรกแก้ไขล่าสุดประมาณเดือนไหนครับ” อ๊อดถาม อนันต์
อนันต์กล่าว “ผมดูแลเฉพาะ Server เรื่องโค๊ดเว็บต้องเป็นหนุ่ม หนุ่มเป็น Web Master” “เขาไม่ได้อยู่ในห้องนี้ใช่ไหมครับ” อ๊อดกล่าว
“ใช่ครับเขาอยู่ห้องธุระการ กำลังจะโอนมาที่นี้แต่คิดว่ารอให้ตึกใหม่ที่บางนาสร้างเสร็จก่อนถึงมาอยู่ เนื่องจากห้องที่เราอยู่ปัจจุบันไม่พอรับที่นั่งได้ครับ”
“แต่คิดว่าประมาณเดือนเมษา เราแทบไม่ได้อัพเดทอะไรอีกนะ เนื่องจากมีวันหยุดยาวที่รัฐบาลประกาศตั้งแต่สงกรานต์ จนถึงเดือนพฤษภาคมนี้ล่ะครับ”
“ประมาณวันที่ 9 เมษา หรือเปล่าครับ”อ๊อดถาม “ประมาณนั้นมั้งครับ” อนันต์ตอบ
มีไฟล์ index.php วันที่ 9 เมษา และ index.hmtl วันที่ 6 พฤษภาคม เวลา 15:39
อ๊อดต่อสายแล้วเข้าโน้ตบุ๊คส่วนตัว แล้ว SSH เข้าไปที่ Server พร้อมทั้งบรรเลง เป็นภาษา System admin ว่า
ps -ef <พร้อม Capture ผลลัพธ์>
service –status-all
top
last
history
ทุก command เขาได้ capture ผลลัพธ์ ใส่ในโน้ตบุ๊คส่วนตัวของอ๊อด
เรามาดูไฟล์ที่แฮกเกอร์สร้างขึ้นกัน index.html
รูปหัวกระโหลก พร้อมเสียงเพลงของวง AC/DC
ดูสิโค๊ดมันเป็นเช่นไร
cat index.html
“เวงกำ” อ๊อดกล่าว มันเข้ารหัสไฟล์ไว้อ่านโค๊ดไม่ออกเลย
“งั้นผม point การเรียกหน้าใหม่ให้ไปอ่าน index.php แล้วกัน” อ๊อดกล่าว
ธีรานนท์ อยู่ด้วย กล่าวว่า “Java script ตื้นๆ ตัวนี้แกะได้ แต่นี้เวลา 12:40 น.” แล้วทำให้มันใช้ได้ก่อนแล้วกัน ไว้เมื่อเครื่องใช้งานได้อย่างปกติแล้ว ค่อยมาดู
เบื้องหลังโค๊ดที่เข้ารหัสนี้ว่ามันซ่อนอะไรอยู่บ้าง
ด้วยการบรรเลงแป้นคีย์บอร์ดของอ๊อด ไม่นานหน้าเว็บไซต์ก็กลับมาปกติ
เย้ !!! ^___^ หน้าแรกขึ้นแล้ว มาเป็นปกติแล้ว” อนันต์ดีใจ
ช้าก่อน แล้ว App ที่ ผอ. ต้องแสดงในงานล่ะ มันยังเชื่อมต่ออยู่ไหม
App ชื่ออะไรครับ SiamH
อ๊อดใช้ command
whereis SiamH พบว่า /var/www/public/html/siam-h
ls -tla ดูหน่อย ธีรานนท์ กล่าว แล้ว capture มาดูหน่อย
อ๊อดผมเห็นแล้ว ผมขอ reboot service siam-h ใครพอมี app ตัวนี้บ้างไหมครับ ลองติดต่อสิว่าเชื่อมกับ Server ได้ไหม
“ผมมี” วิชัยเปิดมือถือตนเองขึ้น คลิก icon siam-h application โรงพยาบาล
App นี้ทำหน้าที่บอกตำแหน่งเพื่อขอความช่วยเหลือ แบบ Location base เพื่อแจ้งพิกัด และ สามารถ conference คุยกับหมอได้
“ใช้งานได้ครับ ตอนนี้มีอาจารย์หมอสมศรีออนไลน์ด้วย พร้อมให้ความช่วยเหลือ”
ดีครับก่อนหน้านี้ผมติดต่อ app นี้ไม่ได้นะตอนนี้กลับมาใช้งานได้ปกติแล้ว
เย้ๆๆ !! รอดแล้วพวกเรา วิชัย องอาจ และ อนันต์ ทั้ง 3 ยืนกอดกัน ประหนึ่งเชียร์ฟุตบอล
ธีรานนท์ มองเห็นว่า “มี process ในเครื่องที่มีการซ่อนอยู่นะ เหมือนมีอะไร query ข้อมูลตลอด ดูสิ Network interface กระพิบบ่อยๆ เหมือนมี traffic วิ่งอยู่ตลอด เปิดโปรแกรมแค่นี้ ทำไม CPU มันขึ้นนะ”
“แล้วต้องทำอย่างไงต่อดีล่ะ” องอาจ
“ประคองอาการไม่ให้ services web server down และ ไม่ให้ app ขาดการติดต่อ”
“งานเลิกกี่โมงครับ” ธีรานนท์ถาม
“ไม่แน่ใจ นันต์ เอ๊งลองโทรไปหา หมวย ทีสิ” “ใครเพ่ หมวย” อนันต์กาเกงฟิตยืนถาม “ก็หน้าห้องผู้อำนวยการไง เอ๊านี้โทรไปถามทีว่างานเลิกกี่โมง”
“ได้ครับ”
ระหว่างรอคำตอบ
องอาจกล่าว “ขอบใจพวกเรามากนะ นับว่าเป็นปฏิบัติการกู้ภัยที่ฉุกเฉินสุดๆ งานหนึ่งในชีวิตผมเลยก็ว่าได้ แต่ไม่ได้หมายความว่างานนี้จะจบแล้วนะคุณต้องไปช่วยสืบหาแฮกเกอร์ให้ผมด้วย”
“ถ้าคุณจะเอาคน (ผู้กระทำความผิด) มาลงโทษเลย ต้องร่วมกับตำรวจไซเบอร์ คุณต้องแจ้งความ แต่ถ้าเอาแค่เบาะแสได้ IP ต้องสงสัย นี้ผมพอหาให้ได้อยู่แล้ว”
ธีรานนท์กล่าว
“ร่องรอยที่พบในหลักฐาน จะสะท้อน แรงจูงใจ (Motivation) ในการกระทำเสมอ”
ธีรานนท์กล่าว
ดังนั้นการสืบมิใช่ทางเทคนิคอย่างเดียวจะได้คำตอบ
องอาจใตร่ตรอง “นายว่าไงวิชัย เรื่องนี้ไปถึงตำรวจหรือเปล่า ?”
“ผมว่ามันจะใหญ่ไปนะ” วิชัยตอบ
แล้วพวกเราจะตอบ ผอ. อย่างไง ? กับเรื่องที่เกิดขึ้น ??
“พี่เขาเลิกบ่ายสองครึ่งครับ” อนันต์กล่าว ขณะนี้เวลา 13:05 นาที หันไปอีกที ไม่พบ รินและพุกแล้ว
“หิวข้าวกันหรือยังครับ” องอาจกล่าว นันต์เอ๊งไปซื้อข่าวให้พี่หน่อยล่ะกัน ที่โรงอาหารเราเนี้ย
เอ๊า มื้อนี้ผมเลี้ยงเอง นั่งกินกันที่นี้แหละ” องอาจกล่าวอย่างผู้นำ
“กระดาษมาจดมาครับ พี่ๆผมไปซื้อให้”
อนันต์รับเงินจากองอาจ จำนวน 300 บาท อนันต์ทำตา o_O พี่จะพอเหรอครับ ตั้ง 5 คนนะเพ่
“ตอนนี้ตรูมีเท่านี้หว่า ต้องไปกดเงินก่อน หากเกินงบ เอ๊งออกไปก่อน …” องอาจกล่าวแบบไม่อาย
เสียงเปิดประตูดังขึ้น ราเชน (หนุ่ม) เดินเข้ามาที่ห้องคอมพ์ฯ
“สวัสดีครับพี่องอาจ” ได้ข่าวว่าโดนเจาะเหรอครับ เป็นไงบ้าง มีอะไรให้ผมช่วยหรือเปล่า? ราเชนกล่าว
=++++++++++++++++++++++++++++
ท่ามกลางอากาศร้อนอบอ้าว มีเพียงสายลมจากพัดลมติดข้างเสา ณ. ศูนย์อาหารเมืองทองธานี พัดส่ายไปส่ายมา
เวลายามนี้คือ 19:30 น ของวันที่ 24 เมษายน 2558
“กระเพาหมูสับใส่ไข่ดาวสุกค่ะ” เสียงพุกสั่งอาหาร
“รินเธอเอาน้ำอะไร เดี๋ยวชั้นไปซื้อ”
“น้ำเปล่าแล้วกันจ๊ะ” ศิรินท์ตอบ
ทั้งคู่มาทานอาหารที่นี้เป็นประจำ เนื่องจากพุกพักอยู่คอนโดแถวนี้กับคุณแม่
ส่วนศิรินท์พักที่บ้านแถวดอนเมือง ก็ถือว่าไม่ไกลจากที่พักของพุก ทั้งคู่ดูสนิทกันดี
เมื่อทั้งคู่ได้อาหารที่สั่งหมดแล้ว ที่โต๊ะนั่ง
“รัฐบาลประกาศอาทิตย์หน้าเป็นวันหยุดยาว ตั้งแต่ 1 – 5 พค นี้ เห็นว่าโรงพยาบาลให้ฝ่ายไอทีหยุดนะ รวมทั้งวันที่ 4 พค ด้วย หากไอทีหยุดเราก็ต้องหยุดด้วยเพราะเข้าห้องทำงานไม่ได้ โผล่มาอีกก็วันที่ 6 พค เลยล่ะ ถือว่าหยุดยาวเลยนะ”
“เธอมีแผนไปเที่ยวที่ไหนหรือเปล่า” พุกถาม
“วันที่ 2 นี้เรามีบัตรเชิญไปที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง ส่วนวันอื่นๆ คงไม่ได้ไปไหนเพราะช่วงสงกรานต์ไปมาแล้วกับครอบครัว ไปด้วยกันไหมพุก” รินตอบ
พุก “ขอดูก่อนนะน่าสนุกดีนะ ร้าน ชื่ออะไรอ่ะ
“ซาโมกูระ” รินตอบ “เฮ้มันญี่ปุ่นเลยนะ” พุกตอบ อยู่ที่ไหน ?
“สีลม” รินตอบ
“ครั้งแรกก็ไม่คิดอยากจะไปหลอกแต่ที่ถูกเชิญมีเพื่อนสมัยเรียนวิศวะคอมฯ ที่เกษตรศาสตร์ อยู่ด้วยล่ะ เลยไปก็ไป แล้วพุกล่ะมีแผนไปเที่ยวไหนไหมล่ะ ?” พุกตอบ
“คงไม่ได้ไปไหนล่ะจ้า ช่วงนี้ต้องประหยัดการใช้จ่าย” รินยิ้ม ตอนนั้นต้นเดือนอยู่นะ คติประจำใจของพวกเรา ต้นเดือนกินหรู กลางเดือน sameๆ ปลายเดือนยาจก มิใช่เหรอ ? อิอิ
พุกถามต่อว่า “ที่ ซาโมกูระนั้นมีอะไร ?” รินยังไม่ทันได้เอ่ยตอบ ก็ได้ยินเสียง
“ขอนั่งด้วยคนได้ไหมครับ” เสียงหนุ่ม ราเชน โปรแกรมเมอร์ผู้ที่เขียนเว็บไซต์ให้กับทางโรงพยาบาลฯ พร้อมยกจานอาหารมาวางที่โต๊ะ
หนุ่ม ราเชน คนนี้ตามจีบศิรินท์อยู่ มาระยะหนึ่งแล้ว
แล้วราเชน(หนุ่ม) กล่าวต่อไปว่า “อาทิตย์ต้นเดือนหน้ามีวันหยุดยาวนะครับรัฐบาลประกาศ โรงพยาบาลเราเห็นชอบในหลักการ ไอทีเราหยุดด้วยครับ
ไม่ทราบว่าใครยังว่างอยู่ไหมครับ?”
ทั้ง 3 คนได้พูดคุุยกัน เวลาผ่านไปครึ่งชั่วโมง ทุกคนแยกย้ายกันกลับบ้าน
พุกเดินข้ามถนนเพื่อไปยังคอนโดที่พักตนเอง ขณะที่พุกขึ้นลิฟท์ไปที่ชั้น 8 อันเป็นที่พักของตนอยู่กับแม่ลำพังเพียง 2 คน สังเกตเห็นว่ามีชายหนุ่มรูปร่างกำยำ 2 คน ใส่ชุดดำ ติดตามเธอมาด้วย พุกจึงวิ่งเข้าห้อง
“แม่ ๆ มีคนตามมา” พุกกล่าว
สักครู่ไม่นานได้ยินเสียงอ๊อด ดังขึ้นที่ห้อง
“ติ๋งต๋อง” 3 ครั้ง พุกเหลือบดูที่ช่องรูเข็มที่บานประตู พบชายทั้ง 2 ยืนอยู่หน้าห้อง
แม่ พกมือถือเตรียมโทรแจ้ง รปภ คอนโด “เขาเข้ามาได้ไง ที่นี้ให้เฉพาะคนในเข้าได้” แม่พุกถามด้วยความสงสัย
พุกเตรียมเปิดประตู บอกแม่ว่าถ้าเห็นท่าไม่ดีให้โทรแจ้ง รปภ และตำรวจ พุกเปิดประตูออก
“พวกคุณมีธุระอะไร” พุกถาม
ชาย 2 ยื่นจดหมายให้พุก แล้วบอกว่า “เรามาทวงเงิน” จากเสี่ยขาว
“คุณค้างเงินที่กู้จากนายเรากว่า 5 เดือน” แล้วสิ้นเดือนนี้ คุณต้องจ่ายมา ไม่งั้นคุณเจ็บ” พวกเรามาเตือนคุณไว้ก่อน
อย่าลืม วันที่ 30 นี้คุณต้องจ่าย ยอดที่ค้างรวมดอกแล้ว 45,000 บาท
“จดหมายนี้เป็นรายละเอียดที่คุณต้องทำตามการจ่ายเงินให้ตรงเวลา เมื่อไม่ตรงตามนัด อย่าหาว่าเราไม่เตือน”
ชายทั้งคู่เดินจากไป
พุกสวมกอดแม่ นั่งคุกเข่าที่ห้อง เนื้อหัวสั่น ด้วยความกลัว พุกร้องไห้ แล้วพูดเบาๆว่า “แม่ลูกไม่น่าไปยืมเงินนอกระบบเลย…”
“ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร ลูกเรื่องมันเกิดขึ้นแล้วเราต้องหาทางแก้ไข”
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
แนะนำตัวละคร
ร้านซาโมกูระ เป็นร้านอาหาร ที่ไม่เชิญคนทั่วไปมาที่ร้าน ต้องมีบัตรเชิญ ส่วนใหญ่เน้นเครื่องดื่มและการฟังเพลง ประเภทเพลงส่วนใหญ่เป็นเพลง Rock 80 บิ๊กและกลุ่มเพื่อนไฮไซ เป็นเจ้าของร้าน
ร้านนี้ในวงการแฮกเกอร์ระดับโลกจะรู้จักกัน และชอบมาที่นี้เพื่อแลกเปลี่ยนความรู้ ไม่เฉพาะคนไทยแต่มีต่างชาติมาร้านนี้ด้วย อยู่ย่านสีลม เป็นตึกสูง 10 ชั้น ร้านอยู่ชั้นที่ 10
บิ๊ก สุธีย์ เจ้าของร้านซาโมกูระ ผู้คลั่งไคล้การแฮก อยู่ในกลุ่มแฮกเกอร์ที่ชื่อ Dark Pilot ที่มีเครือข่ายอยู่ทั่วโลก มีความต้องการให้กลุ่มแฮกเกอร์ของตนเป็นเบอร์ 1 ในวงการ ที่มามีฐานะในระดับเศรษฐี มีธุรกิจที่ทำหลักของร้านอาหารและอสิงหาริมทรัพย์ ขายที่ดิน เช่าที่ดิน สร้างตึก คอนโด เป็นต้น
เป็นเพื่อนสมัยเรียนวิศวะเกษตร กับราเชน หนุ่ม
หนุ่ม ราเชน เพื่อนกับบิ๊ก ทำงานเป็นโปรแกรมเมอร์โรงพยาบาลสยามเฮ้ลธ์ฮอสพิทอล ชอบมานั่งดื่มกินที่ร้านบิ๊กทุกๆ คืนวันเสาร์ เขาจบจาก MIT มหาวิทยาลัยชั้นนำของโลก ด้านซอฟต์แวร์ประยุกต์ เมื่อกลับมาถึงประเทศไทย มีบริษัทต้องการให้เขามาทำงานหลายที่ แต่ที่แรกที่เรียกเขาทำงานคือโรงพยาบาลสยามเฮลป็ฮอสพิทอล เขาไม่ได้คิดอะไรมากจึงทำงานมากว่า 5 เดือนแล้ว ในระหว่างที่ทำงานเขาได้รู้จักบริษัท Odyssey soft ที่มาพัฒนาโปรแกรม ERP ให้ ทาง Odyssey soft สนใจในตัวเขา และเขาได้พบศิรินท์หญิงสาวที่เขาหลงรักมาในสมัยเรียนมหาวิทยาลัย
พุก พีระวัฒน์ เป็นเพื่อนศิรินท์ (ริน) เป็นชายแต่ค่อนไปทางผู้หญิง (เพศที่3) พุกมีฐานะยากจน อยู่ลำพังกับแม่ ที่แม่ไม่ได้ทำงานอะไร รายได้มาจากพุก และพุกเป็นหนี้นอกระบบอยู่ ที่เป็นหนี้ก็เพราะต้องการนำเงินไปรักษาดวงตาให้แม่ เมื่อทำการผ่าตัดเสร็จสิ้นแล้ว พุกกะว่าจะหาจ๊อบพิเศษทำเพื่อหาเงินคืนเนื่องจากดอกเบี้ยสูงมาก ทบต้นทบหน้าทบหลังทำให้พุกเริ่มหมดปัญญาชักหน้าไม่ถึงหลัง
เสี่ยขาว นักปล่อยเงินกู้นอกระบบ เป็นที่จักกันดีในย่านเมืองนนท์ ว่าเป็นคนที่ปล่อยเงินง่าย มีกลุ่มอัธพาลหัวไม้เป็นลูกน้องเสี่ยขาวมากมาย ไว้ทวงหนี้หากจ่ายชำระไม่ตรงเวลา
ที่สำคัญเสี่ยขาวเป็นลูกค้าที่โรงพยาบาลสยามเฮ้ลธ์ฮอสพิทอล มาตรวจสุขภาพทุกปีที่นี้
redFox องค์กรค้าอาวุธเถื่อน ที่มีอิธพลต่อกลุ่มนายทุนในหลายประเทศ เป็นองค์กรที่ร่ำรวยมาก
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
อ่านตอนจบที่ http://nontawattalk.sran.org/2015/06/hacker-here-4.html
สงวนลิขสิทธิ์ SRAN Technology (www.sran.net)
นนทวรรธนะ สาระมาน
Nontawattana Saraman
ผู้เขียน
11/05/58